bifer
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈbɪ.fɛr]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈbiː.fer]
Adjective
bifer (feminine bifera, neuter biferum); first/second-declension adjective (nominative masculine singular in -er)
Declension
First/second-declension adjective (nominative masculine singular in -er).
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | bifer | bifera | biferum | biferī | biferae | bifera | |
| genitive | biferī | biferae | biferī | biferōrum | biferārum | biferōrum | |
| dative | biferō | biferae | biferō | biferīs | |||
| accusative | biferum | biferam | biferum | biferōs | biferās | bifera | |
| ablative | biferō | biferā | biferō | biferīs | |||
| vocative | bifer | bifera | biferum | biferī | biferae | bifera | |
Descendants
- Galician: breva, bévera, bévora
- Sicilian: bìfiru
- Spanish: breva
- → Arabic: بَيْثَر (bayṯar)
- Libyan Arabic: بيثر (bīṯar)
- Maltese: bajtar
- Tunisian Arabic: بيثر (bīṯar), بيفر (bīfar)
References
- “bifer”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “bifer”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- bifer in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.