bifurcatus
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [bɪ.fʊrˈkaː.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [bi.furˈkaː.t̪us]
Adjective
bifurcātus (feminine bifurcāta, neuter bifurcātum); first/second-declension adjective
- forked in two; bifurcated
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | bifurcātus | bifurcāta | bifurcātum | bifurcātī | bifurcātae | bifurcāta | |
| genitive | bifurcātī | bifurcātae | bifurcātī | bifurcātōrum | bifurcātārum | bifurcātōrum | |
| dative | bifurcātō | bifurcātae | bifurcātō | bifurcātīs | |||
| accusative | bifurcātum | bifurcātam | bifurcātum | bifurcātōs | bifurcātās | bifurcāta | |
| ablative | bifurcātō | bifurcātā | bifurcātō | bifurcātīs | |||
| vocative | bifurcāte | bifurcāta | bifurcātum | bifurcātī | bifurcātae | bifurcāta | |