bifurcatus

Latin

Etymology

From bi- +‎ furcatus.

Pronunciation

Adjective

bifurcātus (feminine bifurcāta, neuter bifurcātum); first/second-declension adjective

  1. forked in two; bifurcated

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative bifurcātus bifurcāta bifurcātum bifurcātī bifurcātae bifurcāta
genitive bifurcātī bifurcātae bifurcātī bifurcātōrum bifurcātārum bifurcātōrum
dative bifurcātō bifurcātae bifurcātō bifurcātīs
accusative bifurcātum bifurcātam bifurcātum bifurcātōs bifurcātās bifurcāta
ablative bifurcātō bifurcātā bifurcātō bifurcātīs
vocative bifurcāte bifurcāta bifurcātum bifurcātī bifurcātae bifurcāta