bifurkacyjny

Polish

Etymology

From bifurkacja +‎ -ny. First attested in 1879.[1][2]

Pronunciation

  • IPA(key): /bi.fur.kaˈt͡sɘj.nɘ/
  • Rhymes: -ɘjnɘ
  • Syllabification: bi‧fur‧ka‧cyj‧ny

Adjective

bifurkacyjny (not comparable, no derived adverb)

  1. (relational) bifurcational

Declension

Declension of bifurkacyjny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative bifurkacyjny bifurkacyjna bifurkacyjne bifurkacyjni bifurkacyjne
genitive bifurkacyjnego bifurkacyjnej bifurkacyjnego bifurkacyjnych
dative bifurkacyjnemu bifurkacyjnej bifurkacyjnemu bifurkacyjnym
accusative bifurkacyjnego bifurkacyjny bifurkacyjną bifurkacyjne bifurkacyjnych bifurkacyjne
instrumental bifurkacyjnym bifurkacyjną bifurkacyjnym bifurkacyjnymi
locative bifurkacyjnym bifurkacyjnej bifurkacyjnym bifurkacyjnych

References

  1. ^ Pieniazek Przemyslaw (1879) Laryngoskopia oraz choroby krtani i tchawicy‎[1] (in Polish), page 103‎[2]
  2. ^ bifurkacyjny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.