bijknippen

Dutch

Etymology

From bij (indicates repetition of an action) +‎ knippen (“to cut”).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈbɛi̯knɪpə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: bij‧knip‧pen

Verb

bijknippen

  1. (transitive) to trim

Usage notes

  • Though not proscribed by any authority, bijknippen is often deprecated by pedants on the mistaken assumption that bij means “additional” in this word.

Conjugation

Conjugation of bijknippen (weak, separable)
infinitive bijknippen
past singular knipte bij
past participle bijgeknipt
infinitive bijknippen
gerund bijknippen n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular knip bij knipte bij bijknip bijknipte
2nd person sing. (jij) knipt bij, knip bij2 knipte bij bijknipt bijknipte
2nd person sing. (u) knipt bij knipte bij bijknipt bijknipte
2nd person sing. (gij) knipt bij knipte bij bijknipt bijknipte
3rd person singular knipt bij knipte bij bijknipt bijknipte
plural knippen bij knipten bij bijknippen bijknipten
subjunctive sing.1 knippe bij knipte bij bijknippe bijknipte
subjunctive plur.1 knippen bij knipten bij bijknippen bijknipten
imperative sing. knip bij
imperative plur.1 knipt bij
participles bijknippend bijgeknipt
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.