bijpraten

Dutch

Etymology

From bij +‎ praten.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈbɛi̯ˌpraː.tə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: bij‧pra‧ten

Verb

bijpraten

  1. (intransitive, transitive) to catch up, to get (someone) up to date about the latest developments

Conjugation

Conjugation of bijpraten (weak, separable)
infinitive bijpraten
past singular praatte bij
past participle bijgepraat
infinitive bijpraten
gerund bijpraten n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular praat bij praatte bij bijpraat bijpraatte
2nd person sing. (jij) praat bij praatte bij bijpraat bijpraatte
2nd person sing. (u) praat bij praatte bij bijpraat bijpraatte
2nd person sing. (gij) praat bij praatte bij bijpraat bijpraatte
3rd person singular praat bij praatte bij bijpraat bijpraatte
plural praten bij praatten bij bijpraten bijpraatten
subjunctive sing.1 prate bij praatte bij bijprate bijpraatte
subjunctive plur.1 praten bij praatten bij bijpraten bijpraatten
imperative sing. praat bij
imperative plur.1 praat bij
participles bijpratend bijgepraat
1) Archaic.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.