bikir

Icelandic

Verb

bikir

  1. second-person singular present subjunctive of bika

Turkish

Etymology

From Arabic بِكْر (bikr)

Noun

bikir (definite accusative bikiri, plural bikirler)

  1. (dated) virginity, often female

Declension

Declension of bikir
singular plural
nominative bikir bikirler
definite accusative bikiri bikirleri
dative bikire bikirlere
locative bikirde bikirlerde
ablative bikirden bikirlerden
genitive bikirin bikirlerin

Synonyms

References