bilanx
Latin
Etymology
bi- (“twice”) + lanx (“scalepan”)
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈbɪ.ɫaŋks]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈbiː.laŋks]
Adjective
bilanx (genitive bilancis); third-declension one-termination adjective
- (of a balance) having two scales
Declension
Third-declension one-termination adjective.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | bilanx | bilancēs | bilancia | ||
| genitive | bilancis | bilancium | |||
| dative | bilancī | bilancibus | |||
| accusative | bilancem | bilanx | bilancēs | bilancia | |
| ablative | bilancī | bilancibus | |||
| vocative | bilanx | bilancēs | bilancia | ||
References
- “bĭlanx”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Jan Frederik Niermeyer, Mediae Latinitatis Lexicon Minus : Lexique Latin Médiéval–Français/Anglais : A Medieval Latin–French/English Dictionary, fascicle I (1976), page 98/2, “bilanx”, adj.
Noun
bilanx f (genitive bilancis); third declension
- a balance with two scalepans
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | bilanx | bilancēs |
| genitive | bilancis | bilancum |
| dative | bilancī | bilancibus |
| accusative | bilancem | bilancēs |
| ablative | bilance | bilancibus |
| vocative | bilanx | bilancēs |
Alternative forms
Descendants
Through Vulgar Latin *bilancia:
- Italo-Romance:
- Gallo-Romance:
- Ibero-Romance:
- Borrowings:
- → Ido: balanco
References
- “bilanx”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- bĭlanx in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette, page 218/1.
- Jan Frederik Niermeyer, Mediae Latinitatis Lexicon Minus : Lexique Latin Médiéval–Français/Anglais : A Medieval Latin–French/English Dictionary, fascicle I (1976), page 98/2, “bilanx”, subst.