bineman

Old Dutch

Etymology

From bi- +‎ neman.

Verb

bineman

  1. to take from, to rob of

Inflection

Descendants

  • Middle Dutch: benēmen
    • Dutch: benemen
      • Afrikaans: beneem
    • Limburgish: benumme

Further reading

  • bineman”, in Oudnederlands Woordenboek, 2012

Old Saxon

Verb

bineman

  1. alternative form of biniman