bisschoppelijk

Dutch

Etymology

From Middle Dutch bisscoplijc. Equivalent to bisschop (“bishop”) +‎ -e- (“-ly”) +‎ -lijk. The first element is from Latin episcopus.

Pronunciation

  • IPA(key): /bɪ(s)ˈsxɔpələk/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: bis‧schop‧pe‧lijk

Adjective

bisschoppelijk (comparative bisschoppelijker, superlative bisschoppelijkst)

  1. episcopal, related to a bishop and/or to the episcopate

Declension

Declension of bisschoppelijk
uninflected bisschoppelijk
inflected bisschoppelijke
comparative bisschoppelijker
positive comparative superlative
predicative/adverbial bisschoppelijk bisschoppelijker het bisschoppelijkst
het bisschoppelijkste
indefinite m./f. sing. bisschoppelijke bisschoppelijkere bisschoppelijkste
n. sing. bisschoppelijk bisschoppelijker bisschoppelijkste
plural bisschoppelijke bisschoppelijkere bisschoppelijkste
definite bisschoppelijke bisschoppelijkere bisschoppelijkste
partitive bisschoppelijks bisschoppelijkers —

Synonyms

  • aartsbisschoppelijk (adjective)
  • bisschopshoed
  • bisschopsstad
  • bisschopsstaf m
  • hulpbisschoppelijk (adjective)
  • prinsbisschoppelijk (adjective)
  • vorstbisschoppelijk (adjective)

See also

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.