bistriatus
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [bɪs.triˈaː.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [bis.t̪riˈaː.t̪us]
Adjective
bistriātus (feminine bistriāta, neuter bistriātum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | bistriātus | bistriāta | bistriātum | bistriātī | bistriātae | bistriāta | |
| genitive | bistriātī | bistriātae | bistriātī | bistriātōrum | bistriātārum | bistriātōrum | |
| dative | bistriātō | bistriātae | bistriātō | bistriātīs | |||
| accusative | bistriātum | bistriātam | bistriātum | bistriātōs | bistriātās | bistriāta | |
| ablative | bistriātō | bistriātā | bistriātō | bistriātīs | |||
| vocative | bistriāte | bistriāta | bistriātum | bistriātī | bistriātae | bistriāta | |