biunivocitate

Romanian

Etymology

From biunivoc +‎ -itate.

Noun

biunivocitate f (plural biunivocitatăți)

  1. bijection

Declension

Declension of biunivocitate
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative biunivocitate biunivocitatea biunivocitatăți biunivocitatățile
genitive-dative biunivocitatăți biunivocitatății biunivocitatăți biunivocitatăților
vocative biunivocitate, biunivocitateo biunivocitatăților

References

  • biunivocitate in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN