bizalmatlan
Hungarian
Etymology
From bizalom (“trust”) + -atlan (“without, -less”, privative adjective-forming suffix).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈbizɒlmɒtlɒn]
- Hyphenation: bi‧zal‧mat‧lan
- Rhymes: -ɒn
Adjective
bizalmatlan (comparative bizalmatlanabb, superlative legbizalmatlanabb)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | bizalmatlan | bizalmatlanok |
| accusative | bizalmatlant | bizalmatlanokat |
| dative | bizalmatlannak | bizalmatlanoknak |
| instrumental | bizalmatlannal | bizalmatlanokkal |
| causal-final | bizalmatlanért | bizalmatlanokért |
| translative | bizalmatlanná | bizalmatlanokká |
| terminative | bizalmatlanig | bizalmatlanokig |
| essive-formal | bizalmatlanként | bizalmatlanokként |
| essive-modal | bizalmatlanul | — |
| inessive | bizalmatlanban | bizalmatlanokban |
| superessive | bizalmatlanon | bizalmatlanokon |
| adessive | bizalmatlannál | bizalmatlanoknál |
| illative | bizalmatlanba | bizalmatlanokba |
| sublative | bizalmatlanra | bizalmatlanokra |
| allative | bizalmatlanhoz | bizalmatlanokhoz |
| elative | bizalmatlanból | bizalmatlanokból |
| delative | bizalmatlanról | bizalmatlanokról |
| ablative | bizalmatlantól | bizalmatlanoktól |
| non-attributive possessive – singular |
bizalmatlané | bizalmatlanoké |
| non-attributive possessive – plural |
bizalmatlanéi | bizalmatlanokéi |
Derived terms
- bizalmatlankodik
- bizalmatlanság
Further reading
- bizalmatlan in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.
- bizalmatlan in Nóra Ittzés, editor, A magyar nyelv nagyszótára [A Comprehensive Dictionary of the Hungarian Language] (Nszt.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 2006–2031 (work in progress; published a–ez as of 2024).