bizmut
Czech
Alternative forms
- vbizmut
Pronunciation
- IPA(key): [ˈbɪzmut]
Noun
bizmut m inan
- bismuth (chemical element)
Declension
Declension of bizmut (hard masculine inanimate)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | bizmut | bizmuty |
| genitive | bizmutu | bizmutů |
| dative | bizmutu | bizmutům |
| accusative | bizmut | bizmuty |
| vocative | bizmute | bizmuty |
| locative | bizmutu | bizmutech |
| instrumental | bizmutem | bizmuty |
Further reading
- “bizmut”, in Příruční slovník jazyka českého (in Czech), 1935–1957
- “bizmut”, in Internetová jazyková příručka (in Czech), 2008–2025
- “bizmut”, in Akademický slovník současné češtiny, 2012–2025, slovnikcestiny.cz
Hungarian
| Chemical element | |
|---|---|
| Bi | |
| Previous: ólom (Pb) | |
| Next: polónium (Po) | |
Pronunciation
- IPA(key): [ˈbizmut]
Audio: (file) - Hyphenation: biz‧mut
- Rhymes: -ut
Noun
bizmut (usually uncountable, plural bizmutok)
- bismuth (chemical element)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | bizmut | bizmutok |
| accusative | bizmutot | bizmutokat |
| dative | bizmutnak | bizmutoknak |
| instrumental | bizmuttal | bizmutokkal |
| causal-final | bizmutért | bizmutokért |
| translative | bizmuttá | bizmutokká |
| terminative | bizmutig | bizmutokig |
| essive-formal | bizmutként | bizmutokként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | bizmutban | bizmutokban |
| superessive | bizmuton | bizmutokon |
| adessive | bizmutnál | bizmutoknál |
| illative | bizmutba | bizmutokba |
| sublative | bizmutra | bizmutokra |
| allative | bizmuthoz | bizmutokhoz |
| elative | bizmutból | bizmutokból |
| delative | bizmutról | bizmutokról |
| ablative | bizmuttól | bizmutoktól |
| non-attributive possessive – singular |
bizmuté | bizmutoké |
| non-attributive possessive – plural |
bizmutéi | bizmutokéi |
| possessor | single possession | multiple possessions |
|---|---|---|
| 1st person sing. | bizmutom | bizmutjaim |
| 2nd person sing. | bizmutod | bizmutjaid |
| 3rd person sing. | bizmutja | bizmutjai |
| 1st person plural | bizmutunk | bizmutjaink |
| 2nd person plural | bizmutotok | bizmutjaitok |
| 3rd person plural | bizmutjuk | bizmutjaik |
Derived terms
- bizmutos
Compound words
- bizmut-hidroxid
- bizmut-jodid
- bizmut-klorid
- bizmut-nitrát
- bizmut-szulfid
- bizmut-tribromid
- bizmut-trifluorid
- bizmut-trioxid
Further reading
- bizmut in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.
- bizmut in Nóra Ittzés, editor, A magyar nyelv nagyszótára [A Comprehensive Dictionary of the Hungarian Language] (Nszt.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 2006–2031 (work in progress; published a–ez as of 2024).
Polish
| Chemical element | |
|---|---|
| Bi | |
| Previous: ołów (Pb) | |
| Next: polon (Po) | |
Etymology
Borrowed from French bismuth, from German Wismut, Wismuth,[1] from Middle High German wismāt, from Latin bisemūtum, from Arabic بِسِيمُوتِيُّون (bisīmūtiyyūn), from Ancient Greek ψιμύθιον (psimúthion, “white lead”). First attested in 1807.[2]
Pronunciation
- IPA(key): /ˈbiz.mut/
Audio: (file) - Rhymes: -izmut
- Syllabification: biz‧mut
Noun
bizmut m inan
- bismuth (chemical element, Bi, atomic number 63)
- azotan bizmutu ― bismuth nitrate
- fluorek bizmutu ― bismuth fluoride
- gęstość bizmutu ― the density of bismuth
- izotop bizmutu ― a bismuth isotope
- jony bizmutu ― bismuth ions
- związki bizmutu ― bismuth compounds
Declension
Declension of bizmut
| singular | |
|---|---|
| nominative | bizmut |
| genitive | bizmutu |
| dative | bizmutowi |
| accusative | bizmut |
| instrumental | bizmutem |
| locative | bizmucie |
| vocative | bizmucie |
Derived terms
adjective
References
- ^ Mirosław Bańko, Lidia Wiśniakowska (2021) “bizmut”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
- ^ Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “bizmut”, in Słownik języka polskiego
Further reading
- bizmut in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- bizmut in Polish dictionaries at PWN
Serbo-Croatian
Etymology
From New Latin bisemutum, from German Wissmut.
Pronunciation
- IPA(key): /bǐzmut/
- Hyphenation: biz‧mut
Noun
bìzmut m inan (Cyrillic spelling бѝзмут)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | bizmut | bizmuti |
| genitive | bizmuta | bizmuta |
| dative | bizmutu | bizmutima |
| accusative | bizmut | bizmute |
| vocative | bizmute | bizmuti |
| locative | bizmutu | bizmutima |
| instrumental | bizmutom | bizmutima |
References
- “bizmut”, in Hrvatski jezični portal [Croatian language portal] (in Serbo-Croatian), 2006–2025
Slovak
| Chemical element | |
|---|---|
| Bi | |
| Previous: olovo (Pb) | |
| Next: polónium (Po) | |
Pronunciation
- IPA(key): [ˈbizmut]
Noun
bizmut m inan (genitive singular bizmutu, declension pattern of dub)
- bismuth (element)
Further reading
- “bizmut”, in Slovníkový portál Jazykovedného ústavu Ľ. Štúra SAV [Dictionary portal of the Ľ. Štúr Institute of Linguistics, Slovak Academy of Science] (in Slovak), https://slovnik.juls.savba.sk, 2003–2025
Slovene
| Chemical element | |
|---|---|
| Bi | |
| Previous: svínec (Pb) | |
| Next: polónij (Po) | |
Pronunciation
- IPA(key): /bíːzmut/
Noun
bȋzmut m inan
Declension
| Masculine inan., hard o-stem | ||
|---|---|---|
| nominative | bízmut | |
| genitive | bízmuta | |
| singular | ||
| nominative (imenovȃlnik) |
bízmut | |
| genitive (rodȋlnik) |
bízmuta | |
| dative (dajȃlnik) |
bízmutu | |
| accusative (tožȋlnik) |
bízmut | |
| locative (mẹ̑stnik) |
bízmutu | |
| instrumental (orọ̑dnik) |
bízmutom | |
Further reading
- “bizmut”, in Slovarji Inštituta za slovenski jezik Frana Ramovša ZRC SAZU (in Slovene), 2014–2025
Turkish
| Chemical element | |
|---|---|
| Bi | |
| Previous: kurşun (Pb) | |
| Next: polonyum (Po) | |
Etymology
From Ottoman Turkish بزموت, borrowed from French bismuth, from German Wismut.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈbizmut]
- Hyphenation: biz‧mut
Noun
bizmut
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | bizmut | bizmutlar |
| definite accusative | bizmutu | bizmutları |
| dative | bizmuta | bizmutlara |
| locative | bizmutta | bizmutlarda |
| ablative | bizmuttan | bizmutlardan |
| genitive | bizmutun | bizmutların |
References
- Nişanyan, Sevan (2002–) “bizmut”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890) “بزموت”, in A Turkish and English Lexicon[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 363