blána

See also: blana, blană, Blană, and blåna

Czech

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *bolna. Cognate with Russian болона́ (boloná).

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈblaːna]

Noun

blána f (relational adjective blanitý)

  1. membrane

Declension

Derived terms

See also

Further reading

Faroese

Etymology

From Old Norse blána.

Verb

blána (third person singular past indicative blánaði, third person plural past indicative blánaðu, supine blánað)

  1. be(come) blue, turn blue
  2. grow light
  3. fade out of sight
  4. become dark

Conjugation

Conjugation of (group v-30)
infinitive
supine blánað
present past
first singular bláni blánaði
second singular blánar blánaði
third singular blánar blánaði
plural blána blánaðu
participle (a6)1 blánandi blánaður
imperative
singular blána!
plural blánið!

1Only the past participle being declined.

Further reading

Icelandic

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈplauːna/
    Rhymes: -auːna

Verb

blána (weak verb, third-person singular past indicative blánaði, supine blánað)

  1. to become blue

Conjugation

blána – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur blána
supine sagnbót blánað
present participle
blánandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég blána blánaði bláni blánaði
þú blánar blánaðir blánir blánaðir
hann, hún, það blánar blánaði bláni blánaði
plural við blánum blánuðum blánum blánuðum
þið blánið blánuðuð blánið blánuðuð
þeir, þær, þau blána blánuðu bláni blánuðu
imperative boðháttur
singular þú blána (þú), blánaðu
plural þið blánið (þið), blániði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
blánaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
blánaður blánuð blánað blánaðir blánaðar blánuð
accusative
(þolfall)
blánaðan blánaða blánað blánaða blánaðar blánuð
dative
(þágufall)
blánuðum blánaðri blánuðu blánuðum blánuðum blánuðum
genitive
(eignarfall)
blánaðs blánaðrar blánaðs blánaðra blánaðra blánaðra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
blánaði blánaða blánaða blánuðu blánuðu blánuðu
accusative
(þolfall)
blánaða blánuðu blánaða blánuðu blánuðu blánuðu
dative
(þágufall)
blánaða blánuðu blánaða blánuðu blánuðu blánuðu
genitive
(eignarfall)
blánaða blánuðu blánaða blánuðu blánuðu blánuðu

Old Norse

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Verb

blána

  1. (intransitive) to become blue

Conjugation

Conjugation of blána — active (weak class 2)
infinitive blána
present participle blánandi
past participle blánaðr
indicative subjunctive
present past present past
1st person singular blána blánaða blána blánaða
2nd person singular blánar blánaðir blánir blánaðir
3rd person singular blánar blánaði bláni blánaði
1st person plural blánum blánuðum blánim blánaðim
2nd person plural blánið blánuðuð blánið blánaðið
3rd person plural blána blánuðu bláni blánaði
imperative present
2nd person singular blána
1st person plural blánum
2nd person plural blánið

Descendants

  • Faroese: blána
  • Icelandic: blána
  • Norwegian Nynorsk: blåna, blåne
  • Norwegian Bokmål: blåne