blåshals
Swedish
Etymology
From blåsa (“bladder”) + hals (“neck”).
Noun
blåshals c
- (anatomy) the neck of the urinary bladder
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | blåshals | blåshals |
| definite | blåshalsen | blåshalsens | |
| plural | indefinite | blåshalsar | blåshalsars |
| definite | blåshalsarna | blåshalsarnas |
Derived terms
- blåshalskörtel (“prostate”)