blævængur

Icelandic

Etymology

From blær (breeze) +‎ vængur (wing).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈplaiːvaiŋkʏr/

Noun

blævængur m (genitive singular blævængs or (rare) blævængjar, nominative plural blævængir)

  1. hand fan, handheld fan (non-electric)

Declension

Declension of blævængur (masculine, based on vængur)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative blævængur blævængurinn blævængir blævængirnir
accusative blævæng blævænginn blævængi blævængina
dative blævæng blævængnum blævængjum blævængjunum
genitive blævængs, blævængjar1 blævængsins, blævængjarins1 blævængja blævængjanna

1Rare.

See also

Further reading