bląg

See also: Appendix:Variations of "blag"

Polish

Alternative forms

Etymology

Perhaps borrowed from German Blänke. First attested in 1601–1750.[1]

Pronunciation

Noun

bląg m inan

  1. (Western Greater Poland, Kuyavia, agriculture) partition between the threshing floor and the hayloft in a barn

Derived terms

nouns
  • zabląże

References

  1. ^ Marek Kunicki-Goldfinger (13.01.2015) “BLĄG”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]

Further reading

  • Józef Bliziński (1860) “bląg”, in Abecadłowy spis wyrazów języka ludowego w Kujawach i Galicyi Zachodniej (in Polish), Warszawa, page 620
  • Oskar Kolberg (1867) “bląg”, in Dzieła wszystkie: Kujawy (in Polish), page 268
  • Brückner, Aleksander (1927) “blanka”, in Słownik etymologiczny języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish), Warsaw: Wiedza Powszechna
  • Oskar Kolberg (1877) “bląg”, in “Rzecz o mowie ludu wielkopolskiego”, in Zbiór wiadomości do antropologii krajowéj (in Polish), volume 1, III (Materyjały etnologiczne), page 26
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.