blaðra

Icelandic

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈplaðra/
    Rhymes: -aðra

Etymology 1

Noun

blaðra f (genitive singular blöðru, nominative plural blöðrur)

  1. balloon
  2. (anatomy) bladder
Declension
Declension of blaðra (feminine)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative blaðra blaðran blöðrur blöðrurnar
accusative blöðru blöðruna blöðrur blöðrurnar
dative blöðru blöðrunni blöðrum blöðrunum
genitive blöðru blöðrunnar blaðra blaðranna
Derived terms

Etymology 2

Verb

blaðra (weak verb, third-person singular past indicative blaðraði, supine blaðrað)

  1. to blabber, to babble
    Synonyms: babla, masa, þvæla, mala, vera með heimskuhjal, tala of mikið, kjafta frá, fleipra út úr sér
Conjugation
blaðra – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur að blaðra
supine sagnbót blaðrað
present participle
lýsingarháttur nútíðar
 blaðrandi
indicative
framsöguháttur
 subjunctive
viðtengingarháttur
present
nútíð
 past
þátíð
 present
nútíð
 past
þátíð
singular ég blaðra blaðraði blaðri blaðraði
þú blaðrar blaðraðir blaðrir blaðraðir
hann, hún, það blaðrar blaðraði blaðri blaðraði
plural við blöðrum blöðruðum blöðrum blöðruðum
þið blaðrið blöðruðuð blaðrið blöðruðuð
þeir, þær, þau blaðra blöðruðu blaðri blöðruðu
imperative boðháttur
singular þú blaðra (þú), blaðraðu
plural þið blaðrið (þið), blaðriði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
blaðraður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		blaðraður blöðruð blaðrað blaðraðir blaðraðar blöðruð
accusative
(þolfall) 		blaðraðan blaðraða blaðrað blaðraða blaðraðar blöðruð
dative
(þágufall) 		blöðruðum blaðraðri blöðruðu blöðruðum blöðruðum blöðruðum
genitive
(eignarfall) 		blaðraðs blaðraðrar blaðraðs blaðraðra blaðraðra blaðraðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		blaðraði blaðraða blaðraða blöðruðu blöðruðu blöðruðu
accusative
(þolfall) 		blaðraða blöðruðu blaðraða blöðruðu blöðruðu blöðruðu
dative
(þágufall) 		blaðraða blöðruðu blaðraða blöðruðu blöðruðu blöðruðu
genitive
(eignarfall) 		blaðraða blöðruðu blaðraða blöðruðu blöðruðu blöðruðu
Derived terms

Old Norse

Etymology

From Proto-Germanic *blēdrǭ.

Noun

blaðra f (genitive blǫðru)

  1. bladder

Declension

Declension of blaðra (weak ōn-stem)
feminine singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative blaðra blaðran blǫðrur blǫðrurnar
accusative blǫðru blǫðruna blǫðrur blǫðrurnar
dative blǫðru blǫðrunni blǫðrum blǫðrunum
genitive blǫðru blǫðrunnar blaðra blaðranna

Descendants

  • Old Danish: blæthra
  • Icelandic: blaðra
  • Norwegian Bokmål: blære, bladre
  • Old Swedish: blædhra, ᛒᛚᛅᚦᚼᚱᛆ (Runic)
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.