blandair
Irish
Verb
blandair (present analytic blandraíonn, future analytic blandróidh, verbal noun blandar, past participle blandartha)
- (ambitransitive) alternative form of bladair (“cajole; adulate, flatter”)
Conjugation
conjugation of blandair (second conjugation)
| verbal noun | blandar | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| past participle | blandartha | |||||||
| tense | singular | plural | relative | autonomous | ||||
| first | second | third | first | second | third | |||
| indicative | ||||||||
| present | blandraím | blandraíonn tú; blandraír† |
blandraíonn sé, sí | blandraímid; blandraíonn muid |
blandraíonn sibh | blandraíonn siad; blandraíd† |
a bhlandraíonn; a bhlandraíos / a mblandraíonn* |
blandraítear |
| past | bhlandair mé; bhlandraíos | bhlandair tú; bhlandraís | bhlandair sé, sí | bhlandraíomar; bhlandair muid | bhlandair sibh; bhlandraíobhair | bhlandair siad; bhlandraíodar | a bhlandair / ar bhlandair* |
blandraíodh |
| past habitual | bhlandraínn / mblandraínn‡‡ | bhlandraíteá / mblandraíteᇇ | bhlandraíodh sé, sí / mblandraíodh sé, s퇇 | bhlandraímis; bhlandraíodh muid / mblandraímis‡‡; mblandraíodh muid‡‡ | bhlandraíodh sibh / mblandraíodh sibh‡‡ | bhlandraídís; bhlandraíodh siad / mblandraídís‡‡; mblandraíodh siad‡‡ | a bhlandraíodh / a mblandraíodh* |
bhlandraítí / mblandraít퇇 |
| future | blandróidh mé; blandród; blandróchaidh mé† |
blandróidh tú; blandróir†; blandróchaidh tú† |
blandróidh sé, sí; blandróchaidh sé, sí† |
blandróimid; blandróidh muid; blandróchaimid†; blandróchaidh muid† |
blandróidh sibh; blandróchaidh sibh† |
blandróidh siad; blandróid†; blandróchaidh siad† |
a bhlandróidh; a bhlandrós; a bhlandróchaidh†; a bhlandróchas† / a mblandróidh*; a mblandróchaidh*† |
blandrófar; blandróchar† |
| conditional | bhlandróinn; bhlandróchainn† / mblandróinn‡‡; mblandróchainn†‡‡ | bhlandrófá; bhlandróchthᆠ/ mblandrófᇇ; mblandróchthᆇ‡ | bhlandródh sé, sí; bhlandróchadh sé, sí† / mblandródh sé, s퇇; mblandróchadh sé, s톇‡ | bhlandróimis; bhlandródh muid; bhlandróchaimis†; bhlandróchadh muid† / mblandróimis‡‡; mblandródh muid‡‡; mblandróchaimis†‡‡; mblandróchadh muid†‡‡ | bhlandródh sibh; bhlandróchadh sibh† / mblandródh sibh‡‡; mblandróchadh sibh†‡‡ | bhlandróidís; bhlandródh siad; bhlandróchadh siad† / mblandróidís‡‡; mblandródh siad‡‡; mblandróchadh siad†‡‡ | a bhlandródh; a bhlandróchadh† / a mblandródh*; a mblandróchadh*† |
bhlandrófaí; bhlandróchthaí† / mblandrófa퇇; mblandróchtha톇‡ |
| subjunctive | ||||||||
| present | go mblandraí mé; go mblandraíod† |
go mblandraí tú; go mblandraír† |
go mblandraí sé, sí | go mblandraímid; go mblandraí muid |
go mblandraí sibh | go mblandraí siad; go mblandraíd† |
— | go mblandraítear |
| past | dá mblandraínn | dá mblandraíteá | dá mblandraíodh sé, sí | dá mblandraímis; dá mblandraíodh muid |
dá mblandraíodh sibh | dá mblandraídís; dá mblandraíodh siad |
— | dá mblandraítí |
| imperative | ||||||||
| – | blandraím | blandair | blandraíodh sé, sí | blandraímis | blandraígí; blandraídh† |
blandraídís | — | blandraítear |
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
Noun
blandair m
- genitive singular of blandar (“cajolery; flattery”)
Mutation
| radical | lenition | eclipsis |
|---|---|---|
| blandair | bhlandair | mblandair |
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.
Further reading
- Ó Dónaill, Niall (1977) “blandair”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN