blandar
See also: bländar
Catalan
Etymology
From brandar.
Pronunciation
- IPA(key): (Central, Balearic) [blənˈda]
- IPA(key): (Valencia) [blanˈdaɾ]
- Homophone: blandà
- Rhymes: -a(ɾ)
Verb
blandar (first-person singular present blando, first-person singular preterite blandí, past participle blandat)
- (intransitive) to burn (to be in flames)
Conjugation
Conjugation of blandar (first conjugation)
| infinitive | blandar | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| gerund | blandant | ||||||
| past participle | masculine | feminine | |||||
| singular | blandat | blandada | |||||
| plural | blandats | blandades | |||||
| person | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| indicative | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
| present | blando | blandes | blanda | blandem | blandeu | blanden | |
| imperfect | blandava | blandaves | blandava | blandàvem | blandàveu | blandaven | |
| future | blandaré | blandaràs | blandarà | blandarem | blandareu | blandaran | |
| preterite | blandí | blandares | blandà | blandàrem | blandàreu | blandaren | |
| conditional | blandaria | blandaries | blandaria | blandaríem | blandaríeu | blandarien | |
| subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
| present | blandi | blandis | blandi | blandem | blandeu | blandin | |
| imperfect | blandés | blandessis | blandés | blandéssim | blandéssiu | blandessin | |
| imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós |
vostès | |
| affirmative | — | blanda | blandi | blandem | blandeu | blandin | |
| negative (no) | — | no blandis | no blandi | no blandem | no blandeu | no blandin | |
Further reading
- “blandar”, in Diccionari de la llengua catalana [Dictionary of the Catalan Language] (in Catalan), second edition, Institute of Catalan Studies [Catalan: Institut d'Estudis Catalans], April 2007
- “blandar”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2025
- “blandar” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “blandar” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
Irish
Noun
blandar m (genitive singular blandair, nominative plural blandair)
- verbal noun of blandair (“cajole; adulate, flatter”)
- alternative form of bladar (“cajolery; flattery”)
Declension
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Mutation
| radical | lenition | eclipsis |
|---|---|---|
| blandar | bhlandar | mblandar |
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.
References
- Ó Dónaill, Niall (1977) “blandar”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
Norwegian Nynorsk
Verb
blandar
- present of blande
Swedish
Verb
blandar
- present indicative of blanda