blandimentum

Latin

Etymology

blandīrī +‎ -mentum.

Noun

blandīmentum n (genitive blandīmentī); second declension

  1. blandishment, flattery
  2. allure, charm

Declension

Second-declension noun (neuter).

singular plural
nominative blandīmentum blandīmenta
genitive blandīmentī blandīmentōrum
dative blandīmentō blandīmentīs
accusative blandīmentum blandīmenta
ablative blandīmentō blandīmentīs
vocative blandīmentum blandīmenta

References