blindgångare

Swedish

Etymology

blind +‎ gångare

Noun

blindgångare c

  1. dud (unexploded munition)

Declension

Declension of blindgångare
nominative genitive
singular indefinite blindgångare blindgångares
definite blindgångaren blindgångarens
plural indefinite blindgångare blindgångares
definite blindgångarna blindgångarnas

References