blondynowy

Polish

Etymology

From blondyn +‎ -owy. First attested in 1752.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /blɔn.dɘˈnɔ.vɘ/
  • Rhymes: -ɔvɘ
  • Syllabification: blon‧dy‧no‧wy

Adjective

blondynowy (not comparable, no derived adverb)

  1. (obsolete, relational) blond (person)

Declension

Declension of blondynowy (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative blondynowy blondynowa blondynowe blondynowi blondynowe
genitive blondynowego blondynowej blondynowego blondynowych
dative blondynowemu blondynowej blondynowemu blondynowym
accusative blondynowego blondynowy blondynową blondynowe blondynowych blondynowe
instrumental blondynowym blondynową blondynowym blondynowymi
locative blondynowym blondynowej blondynowym blondynowych
adjectives
nouns

References

  1. ^ Wiesław Morawski (22 August 2007) “BLONDYNOWY”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.