bocianię
Polish
Etymology
From bocian + -ę. First attested in 1568.[1][2]
Pronunciation
- IPA(key): (normal speech) /bɔˈt͡ɕa.ɲɛ/, (careful speech) /bɔˈt͡ɕa.ɲɛw̃/
Audio: (file) - Rhymes: -aɲɛw̃
- Syllabification: bo‧cia‧nię
- Homophone: bocianie
Noun
bocianię n (diminutive bocianiątko)
Declension
Declension of bocianię
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | bocianię | bocianięta |
| genitive | bocianięcia | bocianiąt |
| dative | bocianięciu | bocianiętom |
| accusative | bocianię | bocianięta |
| instrumental | bocianięciem | bocianiętami |
| locative | bocianięciu | bocianiętach |
| vocative | bocianię | bocianięta |
Related terms
adjectives
References
- ^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “bocianię”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
- ^ bocianię in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego