boekbeschouwer

Dutch

Etymology

Compound of boek +‎ beschouwen +‎ -er.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈbuk.bəˌsxɑu̯.ər/
  • Hyphenation: boek‧be‧schou‧wer

Noun

boekbeschouwer m (plural boekbeschouwers)

  1. (dated) a book reviewer [from 18th c.]