bogożerca

See also: bogożercą

Polish

Etymology

From bóg +‎ -o- +‎ żerca. First attested in 1870.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /bɔ.ɡɔˈʐɛr.t͡sa/
  • Rhymes: -ɛrt͡sa
  • Syllabification: bo‧go‧żer‧ca

Noun

bogożerca m pers

  1. (humorous, rare) one who passionately combats the idea of God

Declension

Declension of bogożerca
singular plural
nominative bogożerca bogożercy/bogożerce (deprecative)
genitive bogożercy bogożerców
dative bogożercy bogożercom
accusative bogożercę bogożerców
instrumental bogożercą bogożercami
locative bogożercy bogożercach
vocative bogożerco bogożercy

References

  1. ^ Wiktor Dłużniewski (1870) Powtórny pogląd na dzieje ludzkie przepołowienie 304 1/2 na 152 1/4 letnie epoki czyli promienie równoległe względem siebie 12 epok przedchrześcijańskich. Cz. 2 z. 1-5‎[1], page 28

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.