bonitate
Interlingua
Noun
bonitate (uncountable)
Latin
Noun
bonitāte
- ablative singular of bonitās
Romanian
Etymology
Borrowed from German Bonität. Equivalent to bon + -itate.
Noun
bonitate f (plural bonități)
- creditworthiness
- Synonyms: solvabilitate, solvență
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | bonitate | bonitatea | bonități | bonitățile | |
| genitive-dative | bonități | bonității | bonități | bonităților | |
| vocative | bonitate, bonitateo | bonităților | |||