brúðkaup
Icelandic
Etymology
From brúður (“bride”) + kaup (“purchase”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈpruð.kʰøyːp/
Noun
brúðkaup n (genitive singular brúðkaups, nominative plural brúðkaup)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | brúðkaup | brúðkaupið | brúðkaup | brúðkaupin |
| accusative | brúðkaup | brúðkaupið | brúðkaup | brúðkaupin |
| dative | brúðkaupi | brúðkaupinu | brúðkaupum | brúðkaupunum |
| genitive | brúðkaups | brúðkaupsins | brúðkaupa | brúðkaupanna |