brúigh
Irish
Etymology
From Old Irish bruïd (“to break in pieces”).[1] Cognate with Welsh briwo, brifo (“to injure”).[2]
Pronunciation
Verb
brúigh (present analytic brúnn, future analytic brúfaidh, verbal noun brú, past participle brúite) (ambitransitive)
Conjugation
conjugation of brúigh (first conjugation – C)
| verbal noun | brú | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| past participle | brúite | |||||||
| tense | singular | plural | relative | autonomous | ||||
| first | second | third | first | second | third | |||
| indicative | ||||||||
| present | brúim | brúnn tú; brúir† |
brúnn sé, sí | brúimid | brúnn sibh | brúnn siad; brúid† |
a bhrúnn; a bhrús / a mbrúnn* |
brúitear |
| past | bhrúigh mé; bhrús | bhrúigh tú; bhrúis |
bhrúigh sé, sí | bhrúmar; bhrúigh muid | bhrúigh sibh; bhrúbhair | bhrúigh siad; bhrúdar | a bhrúigh / ar bhrúigh* |
brúdh |
| past habitual | bhrúinn / mbrúinn‡‡ | bhrúiteá / mbrúiteᇇ | bhrúdh sé, sí / mbrúdh sé, s퇇 | bhrúimis; bhrúdh muid / mbrúimis‡‡; mbrúdh muid‡‡ | bhrúdh sibh / mbrúdh sibh‡‡ | bhrúidís; bhrúdh siad / mbrúidís‡‡; mbrúdh siad‡‡ | a bhrúdh / a mbrúdh* |
bhrúití / mbrúit퇇 |
| future | brúfaidh mé; brúfad |
brúfaidh tú; brúfair† |
brúfaidh sé, sí | brúfaimid; brúfaidh muid |
brúfaidh sibh | brúfaidh siad; brúfaid† |
a bhrúfaidh; a bhrúfas / a mbrúfaidh* |
brúfar |
| conditional | bhrúfainn / mbrúfainn‡‡ | bhrúfá / mbrúfᇇ | bhrúfadh sé, sí / mbrúfadh sé, s퇇 | bhrúfaimis; bhrúfadh muid / mbrúfaimis‡‡; mbrúfadh muid‡‡ | bhrúfadh sibh / mbrúfadh sibh‡‡ | bhrúfaidís; bhrúfadh siad / mbrúfaidís‡‡; mbrúfadh siad‡‡ | a bhrúfadh / a mbrúfadh* |
bhrúfaí / mbrúfa퇇 |
| subjunctive | ||||||||
| present | go mbrú mé; go mbrúd† |
go mbrú tú; go mbrúir† |
go mbrú sé, sí | go mbrúimid; go mbrú muid |
go mbrú sibh | go mbrú siad; go mbrúid† |
— | go mbrúitear |
| past | dá mbrúinn | dá mbrúiteá | dá mbrúdh sé, sí | dá mbrúimis; dá mbrúdh muid |
dá mbrúdh sibh | dá mbrúidís; dá mbrúdh siad |
— | dá mbrúití |
| imperative | ||||||||
| – | brúim | brúigh | brúdh sé, sí | brúimis | brúigí; brúidh† |
brúidís | — | brúitear |
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
Derived terms
- brúigh ar
- brúigh faoi
- brúigh ar an doicheall
Mutation
| radical | lenition | eclipsis |
|---|---|---|
| brúigh | bhrúigh | mbrúigh |
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.
References
- ^ Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “1 bruïd”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language
- ^ R. J. Thomas, G. A. Bevan, P. J. Donovan, A. Hawke et al., editors (1950–present), “briw”, in Geiriadur Prifysgol Cymru Online (in Welsh), University of Wales Centre for Advanced Welsh & Celtic Studies
Further reading
- Ó Dónaill, Niall (1977) “brúigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
- de Bhaldraithe, Tomás (1959) “brúigh”, in English-Irish Dictionary, An Gúm
- “brúigh”, in New English-Irish Dictionary, Foras na Gaeilge, 2013–2025
- Dinneen, Patrick S. (1904) “brúġaim”, in Foclóir Gaeḋilge agus Béarla, 1st edition, Dublin: Irish Texts Society, page 92