brokka

Icelandic

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈprɔhka/
    Rhymes: -ɔhka

Verb

brokka (weak verb, third-person singular past indicative brokkaði, supine brokkað)

  1. (of horses) to trot

Conjugation

brokka – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur að brokka
supine sagnbót brokkað
present participle
lýsingarháttur nútíðar
 brokkandi
indicative
framsöguháttur
 subjunctive
viðtengingarháttur
present
nútíð
 past
þátíð
 present
nútíð
 past
þátíð
singular ég brokka brokkaði brokki brokkaði
þú brokkar brokkaðir brokkir brokkaðir
hann, hún, það brokkar brokkaði brokki brokkaði
plural við brokkum brokkuðum brokkum brokkuðum
þið brokkið brokkuðuð brokkið brokkuðuð
þeir, þær, þau brokka brokkuðu brokki brokkuðu
imperative boðháttur
singular þú brokka (þú), brokkaðu
plural þið brokkið (þið), brokkiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.