brotlenda

Icelandic

Verb

brotlenda (weak verb, third-person singular past indicative brotlenti, supine brotlent)

  1. to crash land

Conjugation

brotlenda – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur brotlenda
supine sagnbót brotlent
present participle
brotlendandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég brotlendi brotlenti brotlendi brotlenti
þú brotlendir brotlentir brotlendir brotlentir
hann, hún, það brotlendir brotlenti brotlendi brotlenti
plural við brotlendum brotlentum brotlendum brotlentum
þið brotlendið brotlentuð brotlendið brotlentuð
þeir, þær, þau brotlenda brotlentu brotlendi brotlentu
imperative boðháttur
singular þú brotlend (þú), brotlentu
plural þið brotlendið (þið), brotlendiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
brotlentur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
brotlentur brotlent brotlent brotlentir brotlentar brotlent
accusative
(þolfall)
brotlentan brotlenta brotlent brotlenta brotlentar brotlent
dative
(þágufall)
brotlentum brotlentri brotlentu brotlentum brotlentum brotlentum
genitive
(eignarfall)
brotlents brotlentrar brotlents brotlentra brotlentra brotlentra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
brotlenti brotlenta brotlenta brotlentu brotlentu brotlentu
accusative
(þolfall)
brotlenta brotlentu brotlenta brotlentu brotlentu brotlentu
dative
(þágufall)
brotlenta brotlentu brotlenta brotlentu brotlentu brotlentu
genitive
(eignarfall)
brotlenta brotlentu brotlenta brotlentu brotlentu brotlentu

Further reading