brundur
Faroese
Etymology
From Old Norse brundr, cognate with Danish brynde (“ardour”) and German Brunst (“heat, rut; sexual excitement of animals”), itself from the Old High German brunst.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈpɾʊntʊɹ/
- Rhymes: -ʊntʊɹ
Noun
brundur m (genitive singular brunds, plural brundar)
- (sheep) breeder
Declension
| m6 | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | brundur | brundurin | brundar | brundarnir |
| accusative | brund | brundin | brundar | brundarnar |
| dative | brundi | brundinum | brundum | brundunum |
| genitive | brunds | brundsins | brunda | brundanna |
Derived terms
- brundførur
- brundgeldur
- brundgjólingur
- brunding
- brundlamb
- brundpengar
- brundseyður
- brundstygg
- brundtíð
- skotabrundur
Related terms
Icelandic
Etymology
From Old Norse brundr, cognate with Danish brynde (“ardour”) and German Brunst (“heat, rut; sexual excitement of animals”), itself from the Old High German brunst.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈprʏntʏr/
- Rhymes: -ʏntʏr
Noun
brundur m (genitive singular brunds, no plural)
Declension
| singular | ||
|---|---|---|
| indefinite | definite | |
| nominative | brundur | brundurinn |
| accusative | brund | brundinn |
| dative | brundi | brundinum |
| genitive | brunds | brundsins |
Derived terms
- brundhrútaefni
- brundhrútsket
- brundhrútur
- brundlykt
- brundtíð
- brundtími
- nautsbrundur
Related terms
See also
- frjó (“sperm; pollen”)
- sæði (“seed; sperm”)
- sæðisfruma (“sperm cell”)