brycg

Old English

Etymology

From Proto-West Germanic *bruggju.

Pronunciation

  • IPA(key): /bryjj/, [bryd͡ʒ]

Noun

bryċġ f

  1. bridge

Declension

Strong ō-stem:

singular plural
nominative bryċġ bryċġa, bryċġe
accusative bryċġe bryċġa, bryċġe
genitive bryċġe bryċġa
dative bryċġe bryċġum

Derived terms

Descendants

  • Middle English: brigge, brugge, brygge, bregge, brige, brig, bryge, brydge
    • English: bridge
    • English: (West Yorkshire) brig
    • Geordie English: brig
    • Scots: brig
    • Yola: burge