brzydzić

Inherited from Proto-Slavic *briditi. First attested in c. 1455.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /br̝id͡ʑʲit͡ɕʲ/
• IPA^(key): (15^th CE) /br̝id͡ʑʲit͡ɕʲ/

brzydzić impf

1. (reflexive with się, attested in Greater Poland) to abhor, to abominate, to loathe (to feel disgust towards something)
   • 1874-1891 [XV p. post.], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności‎^{[1], [2], [3]}, volume XXV, page 183:

     Brzydzy sya abhorret

     [Brzydzi się abhorret]

   • c. 1500, Wokabularz lubiński, Lubiń: inkunabuł Archiwum Archidiecezjalnego w Gnieźnie, sygn. Inc. 78d., page 1v:

     Abominare vnmenschich gebarn brzydzycz szya

     [Abominare vnmenschich gebarn brzydzić się]

2. (reflexive with się, attested in hapax legomenon) to fear
   • 1876-1929 [c. 1455], Vatroslav Jagić, editor, Archiv für slavische Philologie‎^[4], volume XIV, page 505:

     Ny[e] brzydzy non horret

     [Ni[e] brzydzi non horret]

3. (reflexive with się, attested in Greater Poland, hapax legomenon) to feel nausea
   • c. 1500, Wokabularz lubiński, Lubiń: inkunabuł Archiwum Archidiecezjalnego w Gnieźnie, sygn. Inc. 78d., page 86v:

     Nauseare wulgern brzydzycz szya

     [Nauseare wulgern brzydzić się]

• Polish: brzydzić, brzedzić się (Middle Polish), brządzić się (Masovian Borderland)
• Silesian: brzidzić

• Boryś, Wiesław (2005) “brzydzić się”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
• Mańczak, Witold (2017) “brzydzić się”, in Polski słownik etymologiczny (in Polish), Kraków: Polska Akademia Umiejętności, →ISBN
• Bańkowski, Andrzej (2000) “brzydzić, brzydzić się”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
• Sławski, Franciszek (1958-1965) “brzydzić się”, in Jan Safarewicz, Andrzej Siudut, editors, Słownik etymologiczny języka polskiego [Etymological dictionary of the Polish language] (in Polish), Kraków: Towarzystwo Miłośników Języka Polskiego
• K. Nitsch, editor (1954), “brzydzić się”, in Słownik staropolski (in Polish), volume 1, Warsaw: Polish Academy of Sciences, page 173
• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “brzydzić się”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
• Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, editors (2023), “brzydzić się”, in Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych [Dictionaries of Polish glosses, an Internet database] (in Polish), Kraków: Pracownia Języka Staropolskiego Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk

• brzedzić się (Middle Polish)
• brządzić się (Masovian Borderland)

Inherited from Old Polish brzydzić.

• Audio 1; “brzydzić”:

  (file)

• Audio 2; “brzydzić się”:

  (file)

• Rhymes: -ɘd͡ʑit͡ɕ
• Syllabification: brzy‧dzić

brzydzić impf

1. (transitive) to disgust (to cause an intense dislike for something)
2. (transitive, Kuyavia) synonym of brudzić
3. (reflexive with się) to abhor, to abominate, to loathe (to feel disgust towards something) [with instrumental ‘what’; or with infinitive ‘to do what’; or (Podhale, Northern Borderlands) with accusative ‘whom’]
4. (reflexive with się, Middle Polish) to feel nausea; to lose one's appetite

• brzydzić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• brzydzić in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “brzydzić”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “brzydzić się, brzedzić się”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• “BRZYDZIĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 28.04.2011
• “BRZYDZIĆ%20SIĘ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 28.04.2011
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “brzydzić”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “brzydzić”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “brzydzić”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 223
• Jan Karłowicz (1900) “brzydzić”, in Słownik gwar polskich [Dictionary of Polish dialects] (in Polish), volume 1: A do E, Kraków: Akademia Umiejętności, page 129
• Kazimierz Nitsch (1907) “brzydzić”, in “Dyalekty polskie Prus zachodnich”, in Materyały i Prace Komisyi Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie (in Polish), volume 3, Krakow: Akademia Umiejętności, page 387