bubuitură

Romanian

Etymology

From bubui +‎ -tură.

Pronunciation

  • IPA(key): /bu.bu.iˈtu.rə/

Noun

bubuitură f (plural bubuituri)

  1. bang
    Synonym: bubuit

Declension

Declension of bubuitură
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative bubuitură bubuitura bubuituri bubuiturile
genitive-dative bubuituri bubuiturii bubuituri bubuiturilor
vocative bubuitură, bubuituro bubuiturilor