buitenlopen

Dutch

Etymology

From buiten (“outside”) +‎ lopen (“to walk”).

Pronunciation

  • IPA(key): /bœy̯ˈtənˌloː.pə(n)/
  • Hyphenation: bui‧ten‧lo‧pen

Verb

buitenlopen

  1. to exit, go outside
  2. to have a walk or run outside

Conjugation

Conjugation of buitenlopen (strong class 7, separable)
infinitive buitenlopen
past singular liep buiten
past participle buitengelopen
infinitive buitenlopen
gerund buitenlopen n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular loop buiten liep buiten buitenloop buitenliep
2nd person sing. (jij) loopt buiten, loop buiten2 liep buiten buitenloopt buitenliep
2nd person sing. (u) loopt buiten liep buiten buitenloopt buitenliep
2nd person sing. (gij) loopt buiten liept buiten buitenloopt buitenliept
3rd person singular loopt buiten liep buiten buitenloopt buitenliep
plural lopen buiten liepen buiten buitenlopen buitenliepen
subjunctive sing.1 lope buiten liepe buiten buitenlope buitenliepe
subjunctive plur.1 lopen buiten liepen buiten buitenlopen buitenliepen
imperative sing. loop buiten
imperative plur.1 loopt buiten
participles buitenlopend buitengelopen
1) Archaic. 2) In case of inversion.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.