bullatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of bullō.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [bʊlˈlaː.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [bulˈlaː.t̪us]
Participle
bullātus (feminine bullāta, neuter bullātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | bullātus | bullāta | bullātum | bullātī | bullātae | bullāta | |
| genitive | bullātī | bullātae | bullātī | bullātōrum | bullātārum | bullātōrum | |
| dative | bullātō | bullātae | bullātō | bullātīs | |||
| accusative | bullātum | bullātam | bullātum | bullātōs | bullātās | bullāta | |
| ablative | bullātō | bullātā | bullātō | bullātīs | |||
| vocative | bullāte | bullāta | bullātum | bullātī | bullātae | bullāta | |
Adjective
bullātus (feminine bullāta, neuter bullātum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | bullātus | bullāta | bullātum | bullātī | bullātae | bullāta | |
| genitive | bullātī | bullātae | bullātī | bullātōrum | bullātārum | bullātōrum | |
| dative | bullātō | bullātae | bullātō | bullātīs | |||
| accusative | bullātum | bullātam | bullātum | bullātōs | bullātās | bullāta | |
| ablative | bullātō | bullātā | bullātō | bullātīs | |||
| vocative | bullāte | bullāta | bullātum | bullātī | bullātae | bullāta | |
References
- “bullatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “bullatus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- bullatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.