bullitus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of bulliō.

Participle

bullītus (feminine bullīta, neuter bullītum); first/second-declension participle

  1. bubbled, boiled

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative bullītus bullīta bullītum bullītī bullītae bullīta
genitive bullītī bullītae bullītī bullītōrum bullītārum bullītōrum
dative bullītō bullītae bullītō bullītīs
accusative bullītum bullītam bullītum bullītōs bullītās bullīta
ablative bullītō bullītā bullītō bullītīs
vocative bullīte bullīta bullītum bullītī bullītae bullīta

References

  • bullitus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • bullitus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.