bungoiat
Romanian
Etymology
From bungoi + -at.
Noun
bungoiat n (uncountable)
Declension
| singular only | indefinite | definite |
|---|---|---|
| nominative-accusative | bungoiat | bungoiatul |
| genitive-dative | bungoiat | bungoiatului |
| vocative | bungoiatule | |
References
- bungoiat in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN