buntús
Irish
Etymology
From bun (“base”) + tús (“beginning”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈbˠunˠ.ˈtˠuːsˠ/
Noun
buntús m (genitive singular buntúis, nominative plural buntúis)
Declension
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
References
- Ó Dónaill, Niall (1977) “buntús”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN