buntowniczy

Polish

Etymology

From buntownik +‎ -y.

Pronunciation

  • IPA(key): /bun.tɔvˈɲi.t͡ʂɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -it͡ʂɘ
  • Syllabification: bun‧tow‧ni‧czy

Adjective

buntowniczy (comparative bardziej buntowniczy, superlative najbardziej buntowniczy, derived adverb buntowniczo)

  1. rebellious

Declension

Derived terms

Further reading

  • buntowniczy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • buntowniczy in Polish dictionaries at PWN