burts
See also: Burts
Latvian
Etymology
Originally the masculine past participle of the verb burt (“to conjure magic”) (q.v.). Just as burt originally meant “to carve (marks, on a tree),” burts was originally “mark(s) carved on a tree.” Cognates include Lithuanian bùrtas (“lot, (pl.) sorcery”).[1]
Pronunciation
- IPA(key): [būrts]
Audio: (file)
Noun
burts m (1st declension)
- letter (graphic symbol that represents a sound in a language)
- lielais burts ― uppercase, capital letter
- mazais burts ― lowercase letter
- rakstīts, drukāts burts ― (hand)written, printed letter
- latīņu, gotu, grieķu burti ― Latin, Gothic, Greek letters
- (typography) type, font (typesetting printing unit; syn. burtstabiņš, litera)
- metāla, koka burti ― metal, wooden letters, types
- burtu garnitūras ― font suites
- burtu liešana ― type foundry
Declension
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | burts | burti |
genitive | burta | burtu |
dative | burtam | burtiem |
accusative | burtu | burtus |
instrumental | burtu | burtiem |
locative | burtā | burtos |
vocative | burt | burti |
Derived terms
See also
- Appendix:Latvian alphabet
Participle
burts (definite burtais)
- indefinite past passive participle of burt
Declension
masculine (vīriešu dzimte) | feminine (sieviešu dzimte) | ||||
---|---|---|---|---|---|
singular | plural | singular | plural | ||
nominative | burts | burti | burta | burtas | |
genitive | burta | burtu | burtas | burtu | |
dative | burtam | burtiem | burtai | burtām | |
accusative | burtu | burtus | burtu | burtas | |
instrumental | burtu | burtiem | burtu | burtām | |
locative | burtā | burtos | burtā | burtās | |
vocative | — | — | — | — |
References
- ^ Karulis, Konstantīns (1992) “burts”, in Latviešu Etimoloģijas Vārdnīca [Latvian Etymological Dictionary][1] (in Latvian), Rīga: AVOTS, →ISBN