cúram

See also: curam and cùram

Irish

Etymology

From Middle Irish *cúramm, from Latin cūram, accusative singular of cūra.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈkuːɾˠəmˠ/[1]

Noun

cúram m (genitive singular cúraim, nominative plural cúraimí)

  1. care, responsibility
  2. family
  3. charge, task, duty
  4. need

Declension

Declension of cúram (first declension)
bare forms
singular plural
nominative cúram cúraimí
vocative a chúraim a chúrama
genitive cúraim cúram
dative cúram cúraimí
forms with the definite article
singular plural
nominative an cúram na cúraimí
genitive an chúraim na gcúram
dative leis an gcúram
don chúram
leis na cúraimí

Derived terms

Mutation

Mutated forms of cúram
radical lenition eclipsis
cúram chúram gcúram

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

References

  1. ^ Quiggin, E. C. (1906) A Dialect of Donegal, Cambridge University Press, page 102

Further reading