całostkowy

Polish

Etymology

From całostka +‎ -owy. First attested in 1842.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /t͡sa.wɔsˈtkɔ.vɘ/
  • Rhymes: -ɔvɘ
  • Syllabification: ca‧łos‧tko‧wy

Adjective

całostkowy (not comparable, no derived adverb)

  1. (relational) separate whole; component (constituting a self-contained part of a larger whole that is perceived as a unit that is to some extent complete, finished, or independent)
  2. (relational, philately) postal stationery (of or relating to postal form used for correspondence with a ready-made indication of the shipping fee)

Declension

Declension of całostkowy (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative całostkowy całostkowa całostkowe całostkowi całostkowe
genitive całostkowego całostkowej całostkowego całostkowych
dative całostkowemu całostkowej całostkowemu całostkowym
accusative całostkowego całostkowy całostkową całostkowe całostkowych całostkowe
instrumental całostkowym całostkową całostkowym całostkowymi
locative całostkowym całostkowej całostkowym całostkowych

References

  1. ^ Bronisław Trentowski (1842) Chowanna czyli System pedagogiki narodowej, jako umiejętności wychowania, nauki i oświaty, słowem wykształcenia naszej młodzieży (in Polish), volume 2 Posz. 2, page 507

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.