całowity

Polish

Alternative forms

Etymology

From cały +‎ -owity. First attested in 1564.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /t͡sa.wɔˈvi.tɘ/
  • Rhymes: -itɘ
  • Syllabification: ca‧ło‧wi‧ty

Adjective

całowity (not comparable, derived adverb całowicie)

  1. (obsolete) synonym of całkowity
  2. (Middle Polish, hapax legomenon) synonym of jednolity
    • 1595, H. Powodowski, Propozycyja z wyroków Pisma Św. zebrana‎[1], page 55:
      tedy dawni Doktorowie SS. [...] przez ſuknią roſkroioną/ rozumieią ſekty kácerſkie: przez cylowitą lepak ſukienkę/ kośćioł Kátolicki rozerwániu niepodległy
      [tedy dawni Doktorowie SS. [...] przez suknię rozkrojoną/ rozumieją sekty kacerskie: przez cylowitą lepak sukienkę/ kościoł katolicki rozerwaniu niepodległy]
  3. (Middle Polish, hapax legomenon) synonym of nie wydrążony
    • 1564, J. Mączyński, Lexicon‎[2], page 399c:
      Ut globus sphaeralis, solidus, Kulá okrągła, cáłowita/ nie dęta.
      [Ut globus sphaeralis, solidus, Kula okrągła, całowita/ nie dęta.]

Declension

Declension of całowity (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative całowity całowita całowite całowici całowite
genitive całowitego całowitej całowitego całowitych
dative całowitemu całowitej całowitemu całowitym
accusative całowitego całowity całowitą całowite całowitych całowite
instrumental całowitym całowitą całowitym całowitymi
locative całowitym całowitej całowitym całowitych

References

  1. ^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “całowity”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.