całowicie

Polish

Etymology

From całowity +‎ -ie. First attested in 1564.

Pronunciation

Adverb

całowicie

  1. (Middle Polish, hapax legomenon) synonym of zupełnie
    • 1564, J. Mączyński, Lexicon‎[1], page 375b:
      Perscribo ad finem usque scribo, Cáłowicie á zupełnie co wypiſuyę.
      [Perscribo ad finem usque scribo, całowicie a zupełnie co wypisuję.]
  2. (Middle Polish) in an unharmed manner
    • 1564, J. Mączyński, Lexicon‎[2], page 509b:
      Aut undique religionem tolle aut usquaequaque conserva, Albo bożą służbę zniſzcz álbo yą ze wſząd cáłowicie á nienáruſznie álbo króm náruſzenia záchoway.
      [Aut undique religionem tolle aut usquaequaque conserva, Albo bożą służbę zniszcz albo ją zewsząd całowicie a nienarusznie albo króm naruszenia zachowaj.]
    • 1564, J. Mączyński, Lexicon‎[3], page 399d:
      Aut undique religionem tolle aut usquaequaque conserva, Albo bożą służbę zniſzcz álbo yą ze wſząd cáłowicie á nienáruſznie álbo króm náruſzenia záchoway.
      [Aut undique religionem tolle aut usquaequaque conserva, Albo bożą służbę zniszcz albo ją zewsząd całowicie a nienarusznie albo króm naruszenia zachowaj.]

References

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.