cacans
Latin
Etymology
Present participle of cacō
Participle
cacāns (genitive cacantis); third-declension one-termination participle
- Shitting, defecating.
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | cacāns | cacantēs | cacantia | ||
| genitive | cacantis | cacantium | |||
| dative | cacantī | cacantibus | |||
| accusative | cacantem | cacāns | cacantēs cacantīs |
cacantia | |
| ablative | cacante cacantī1 |
cacantibus | |||
| vocative | cacāns | cacantēs | cacantia | ||
1When used purely as an adjective.