caeligenus
Latin
Alternative forms
- coeligenus
Etymology
From caelum (“heaven”) + -genus.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [kae̯ˈlɪ.ɡɛ.nʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [t͡ʃeˈliː.d͡ʒe.nus]
Adjective
caeligenus (feminine caeligena, neuter caeligenum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | caeligenus | caeligena | caeligenum | caeligenī | caeligenae | caeligena | |
genitive | caeligenī | caeligenae | caeligenī | caeligenōrum | caeligenārum | caeligenōrum | |
dative | caeligenō | caeligenae | caeligenō | caeligenīs | |||
accusative | caeligenum | caeligenam | caeligenum | caeligenōs | caeligenās | caeligena | |
ablative | caeligenō | caeligenā | caeligenō | caeligenīs | |||
vocative | caeligene | caeligena | caeligenum | caeligenī | caeligenae | caeligena |
Related terms
References
- “caeligenus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- caeligenus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.