calandus
Latin
Etymology
Future passive participle of calō (“to call”).
Participle
calandus (feminine calanda, neuter calandum); first/second-declension participle
- which is to be called
- which is to be announced solemnly
- which is to be called out
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | calandus | calanda | calandum | calandī | calandae | calanda | |
| genitive | calandī | calandae | calandī | calandōrum | calandārum | calandōrum | |
| dative | calandō | calandae | calandō | calandīs | |||
| accusative | calandum | calandam | calandum | calandōs | calandās | calanda | |
| ablative | calandō | calandā | calandō | calandīs | |||
| vocative | calande | calanda | calandum | calandī | calandae | calanda | |