canadus
Latin
Etymology
Adjective
canadus (feminine canada, neuter canadum); first/second-declension adjective
- (New Latin) Canadian; of New France. Used as a specific epithet
Usage notes
- Used almost exclusively as a taxonomic epithet and thus not normally in inflected forms other than the nominative singular.
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | canadus | canada | canadum | canadī | canadae | canada | |
| genitive | canadī | canadae | canadī | canadōrum | canadārum | canadōrum | |
| dative | canadō | canadae | canadō | canadīs | |||
| accusative | canadum | canadam | canadum | canadōs | canadās | canada | |
| ablative | canadō | canadā | canadō | canadīs | |||
| vocative | canade | canada | canadum | canadī | canadae | canada | |